تا چه مدت می‌توان نخوابید؟ پسری که 11روز نخوابید!!

بدن انسان نیازهای فراوانی دارد که عدم تامین آنها به مرگ منجر می‌شود. یکی از آنها خوابیدن است که برای زنده ماندن ضروری است، اما آیا می‌دانستید بی‌خوابی زودتر از بی‌غذایی باعث مرگ انسان می‌شود!؟

ت و برای چه مدت بیدار مانده است؟

فکر می‌کنید رکورددار بیدار ماندن چه کسی اس

چنان که نیوساینتیست منتشر کرده،‌ رندی گاردنر، پسر 17 ساله اهل سن دیه‌گو، در روز 28 دسامبر 1963 ساعت 6 صبح از خواب بیدار شده و تا صبح روز 8 ژانویه 1964 نخوابیده است، یعنی 11 روز کامل بیداری!

264 ساعت بیداری گاردنر هنوز هم رکورد علمی نخوابیدن حساب می‌شود که رکورد 260 ساعتی قبل از خود را شکست. گزارش بیداری گاردنر را پژوهشگری به نام ویلیام دمنت از دانشگاه استنفورد نوشته است. جالب است بدانید که این پژوهشگر سه روز آخر را پا به پای گاردنر بیدار ماند. 

اما در این مدت برای گاردنر چه اتفاقی افتاد؟ او نوسانات خلقی را تجربه می‌کرد، در حافظه و توجه مشکل داشت،‌ هماهنگی عملکردی نداشت، گفتارش با خطا همراه بود و حتی دچار توهم شده بود. او بعد از 11 روز بیداری، ‌14 ساعت خوابید.

بر اساس گزارش دمنت، گاردنر هیچ دارویی مصرف نکرده بوده است، اما افرادی اطرافش بوده‌اند که او را بیدار نگه می‌داشتند.در غیر این صورت، بعد از 36 ساعت نخوابیدن، ‌بیداری سخت می‌شود و بعد از 48 ساعت تقریبا دیگر نمی‌توانید بیدار ماند.

باید بدانید حتی در این شرایط هم، احتمال زیادی دارد که برای چند ثانیه،‌ بدون این که متوجه شده باشید یا حتی چشم‌هایتان را بسته باشد، خوابیده باشید. به این پدیده میکروخواب می‌گویند.

کسی نمی‌داند که گاردنر چه قدر میکروخواب داشته است. اما مشخص است که بی‌خوابی می‌تواند منجر به مرگ شود. موش‌هایی که بیدار نگه داشته شدند،‌ بعد از 2 هفته مردند، در حالی که موش‌هایی که گرسنه نگه داشته شدند، بیشتر از این زنده ماندند! 

سخت‌ترین زبان دنیا کدامست؟!

زبان‌های زيادی ادّعا شده كه سخت‌ترين زبان دنيا هستند. قضاوت‌ها هم معمولاً بر دو پايه‌ی است: راحتی يادگيری برای كودكانِ تازه به دنيا آمده و هم‌چنين ميزانِ چالش برانگيزی يك زبان برای كسی كه آن را می‌خواهد به عنوانِ زبان دوّم ياد بگيرد، صورت می گيرد.

زبان به مثابه زبان دوّم فرد

آشكار است كه ميزانِ سختیِ يك زبان برای يادگيرنده بستگی به فاكتورهای زيادی دارد كه مهم‌ترينِ آن‌ها زبانِ مادریِ خودِ شخص است. بنابراين درست كردن يك جدولِ يونيورسال مربوط به سخت‌ترين زبان‌های دنيا كاری بی‌معنی خواهد بود. برایِ مثال برای يك انگليسی‌زبان يادگيری زبانِ فريسان -زبانی که در ناحیه‌ای در هلند رایج است- بسيار راحت‌تر از يك ژاپنی‌زبان خواهد بود.

پس، درجه‌یِ سختیِ زبانِ دوّم با گنجينه‌یِ لغت، دستور زبان، ساختارِ جمله، ساختارِ زبان، فرهنگ و خيلی چيزهایِ ديگرِ مربوط به آن زبان، رابطه‌ی مستقيمی دارد. لازم به توضيح است كه، اين درجه‌یِ «نزديكی» بينِ دو زبان هميشه هم مربوط به هم‌خانواده بودنِ زبان‌ها نيست. برایِ مثال انگليسی‌زبان‌ها اغلب می‌گويند زبانِ اسپانيايی را خيلی راحت می‌توانند ياد بگيرند. اين به دليلِ نزديكیِ فونولوژی اين دو زبان است.

ميزانِ در دسترس بودنِ گويش‌وران

از اين نظر زبانِ سنتينلی سخت‌ترين زبان دنيا بايد باشد. چون ساكنانِ جزيره‌ی سنتينلِ شمالی برایِ چند صد سال ارتباطِ خود با جهانِ خارج را قطع كرده‌اند و هيچ كس را هم به جزيره‌شان راه نمی‌دهند. بنابراين هيچ كس در هيچ كجایِ جهان به غير از جزيره‌ی سنتيل قادر به يادگيریِ آن زبان نيست!

برایِ انگليسی‌زبان‌ها

ديپلمات‌هایِ انگليسی‌زبان اطّلاعاتِ جالبی در اين خصوص ارائه می‌كنند:

.نتايجِ تحليلِ ۶۳ زبان از سویِ انستيتو سرويسِ امور خارجه‌یِ دپارتمانِ دولتیِ ايالاتِ متّحده زبان در اين زمينه برایِ يادگيری خواندن و نوشتن در ۸۸ هفته نشان می‌دهد زبان‌های «عربی، چينیِ يو، چينیِ ماندارين، ژاپنی و كره‌ای» سخت‌ترين زبان‌ها هستند. كه از زبانِ ژاپنی در اين ميان به عنوانِ پيچيده‌ترين زبان می‌شود

ريچارد برِشت از مركزِ ملّی زبان‌هایِ خارجی می‌‌گويد: «بدون هيچ سؤالی ژاپنی سخت‌ترين زبان است. خیلی دوست داشتم اين زبان رو ياد می‌گرفتم ولی اون خيلی افسرده‌كننده ست.» و اضافه می‌كند دپارتمان دولتی به دانشجويانِ خود مدّت زمانی سه برابر بيش‌تر از زمانی كه برایِ يادگيریِ زبان‌هايی مثلِ اسپانيايی يا فرانسوی می‌دهد، فرصت ارائه می‌كند.

برایِ ایرانی‌ها

شايد نزديك‌ترين زبان به زبانِ فارسی (به غير از زبان‌هایِ هم‌خانواده‌ی فارسی در داخلِ ايران هم‌چون كردی، لری، گيلكی، مازنی و …) زبانِ عربی باشد. دليلِ عمده‌یِ اين مسئله هم وجودِ واژگان بسيار زيادِ عربیِ دخيل در فارسی ست. اين وضعیّت هم‌چنين با ميزانِ كم‌تری در موردِ زبانِ تركی هم صادق است. از اين نظر يادگيریِ عربی با توجّه به پيوندهایِ مذهبی و فرهنگی بينِ سه فرهنگِ عربی، تركی و فارسی، چندان برایِ فارسی‌دان‌ها سخت نيست.

زبانِ ژاپنی

ژاپنی‌ها سه خط برایِ زبانِ خودشان ابداع كرده اند: كانجی، هيراگانا و كاتاكانا. با كانجی، كه شاملِ ده تا پانزده هزار كاراكتر است، كلماتی كه از زبانِ چينی وارد شده، با هيراگانا كلمات اصيلِ ژاپنی و با كاتاكانا هم كلماتِ دخيل از زبانِ انگليسی و ديگر زبان‌ها را می‌نويسند. از اين نظر ژاپنی پيچيده‌ترين زبانِ دنياست. بيش‌ترِ كلمات در زبانِ ژاپنی داراریِ دو تلفّظ هستند: تلفّظِ چينی و تلفّظِ ژاپنی. با صداهای كاملاً متفاوت. بنابراين يادگيریِ ژاپنی مثل اين است كه بخواهيد دو زبان را در يك زبان ياد بگيريد!
تلفّظِ همه‌یِ ۸ حروفِ كانجی «شين» است. با معانیِ كاملاً بی‌ربط به هم. معنیِ آن‌ها «والدين، قلب، كِشِش، درست، تازه، ايمان، پيشرفت و خدا» است. نكته‌یِ جالب اين كه، بر خلافِ چينی، در ژاپنی تغييرِ تونِ صدا برایِ ايجادِ تمايز ميانِ كلمات وجود ندارد و بنابراين تلفّظى همه‌ی اين كلمات دقيقاً مثلِ هم است.

زبانِ ماندارين:

«فرق عمده‌یِ زبانِ چينی ماندارين با اكثر زبان‌هایِ ديگرِ جهان در آهنگين بودن آن می‌باشد.بدين صورت كه هر هجا در اين زبان، در ۴ آهنگ و تعدادی ازهجاها نيز به صورتِ استثنائی در ۵ آهنگ تلفّظ می‌شوند. تعدادِ كاراكترهایِ(علائم نگارشی)اين زبان، كه در چينی به آن‌ها خَنزی گفته می‌شود، به طورِ سنّتی بالغ بر هفتاد تا هشتاد هزارعدد می‌باشد، كه البته امروزه همگیِ آن‌ها (جز برای كاربردهای ادبی و مطالعاتی) منسوخ شده‌اند و در حال حاضر يك چينی يا يك خارجی كه می‌خواهد چينی بياموزد، برای آن‌كه بتواند بگويد سواد كامل دارد، بايد تنها حدودِ ده هزار كاراكتر را بتواند بخواند و بنويسد. امروزه برای آوانويسی اين زبان از سيستمی مبتنی بر الفبایِ لاتين به نام پين اين(pin yin)استفاده می‌شود

غذاهائی که مو را سیاه می کنند

تجربیات نشان می دهد کمبود فلزاتی همچون منگنز ، روی ، تیتانیوم ، آهن و مس از عوامل اصلی در سفید شدن وشکنندگی موهابه حساب می آیند.

طبق نظر متخصصان تغذیه ، افراد که دچار سفیدی مو هستند باید میوه هائی همچون سیب،گلابی،هلو و همۀ میوه هائی که سرشار از فلزات گوناگون خصوصا فلز منگنز هستند و نیز مصرف سبزیجاتی همچون سیر ، پیاز ، موسیر و تره که دارای منگنز هستند را در برنامۀ غذائی خود بگنجانند.

مصرف مواد غذائی حاوی مس و منگنز در جلوگیری از سفیدی مو بسیار مؤثر است.یافته های موجود نشان می دهد در میان داروهای گیاهی ، جوشاندۀ سبوس گندم ، مصرف سنبل الطیب،خوردن روزانه ۱ قاشق مربا خوری از مخلوط پودر سبوس برنج و شکر یا نبات سائیده شده و قرار دادن نان جو در دستور رژیم غذائی نیز در حفظ رنگ مو و کاهش موهای سفید مؤثر است.

مس نیز از جمله عناصری است که می تواند بر پوست و مو تاثیر بگذارد و حتی از سفید شدن مو هم جلوگیری می کند.خوراکی هائی همچون نخودفرنگی ،قارچ ، آجیل ، لوبیا ،عدس ، گوجه فرنگی ، موز ، آلو ، سویا و سیب زمینی از جمله غذاهائی هستند که مقدار قابل توجهی مس را در خود جای داده اند.
 

فقط پیری مو را سفید نمی کند    

کمبود ویتامین B12،بیماری تیروئید،سیگار کشیدن(سرعت سفید شدن مو در سیگاری ها،چهار برابر افراد غیر سیگاری است)،کم خونی،رژیم های سخت و طولانی مدت،عوامل ارثی،بیماری ها و افزایش گلبولهای سفید خون نیز باعث سفیدی زود هنگام و بیش از حد موها می شود

قطاری که بدون توقف مسافران را سوار می‌کند!

چینی‌ها قصد دارند قطار پر سرعت ویژه‌‌ای را بسازند که هرگز توقف نمی‌کند اما قادر است مسافران را در تمام ایستگاه‌ها سوار و پیاده کند.

به گزارش خبرگزاری مهر، این قطار که قرار است در مسیر راه آهن دو هزار کیلومتری پکن ـ گوانتشو وارد خدمت شود می‌تواند در 30 ایستگاه بدون توقف مسافران را پیاده و سوار کند و به این ترتیب از اتلاف زمانی معادل دو ساعت و نیم جلوگیری کند.

عملکرد این ترن به این گونه است که مسافرانی که قصد عزیمت دارند، سوار اتاقکی می‌شوند که در ایستگاه توقف کرده است. زمانی که قطار در حال عبور از ایستگاه است از سرعت خود کم می‌کند و این اتاقک روی سقف قطار در جایگاه ویژه خود نصب می‌شود. به این ترتیب مسافران می‌توانند از اتاقک به داخل ترن بروند.

براساس گزارش لارپوبلیکا، زمانی که مسافران قصد پیاده شدن دارند، قبل از رسیدن قطار به ایستگاه مقصد، مجددا داخل اتاقک روی سقف می‌شوند و این اتاقک در ایستگاه متوقف شده و قطار بدون توقف به حرکت خود ادامه می‌دهد درحالی که اتاقک جدید را از ایستگاه دریافت کرده است.

بنابراین همیشه یک اتاقک متحرک بر روی سقف قطار آماده ارائه خدمات به مسافران است.

این قطار بدون توقف هنوز در فاز طراحی است و اگر بتواند به واقعیت تبدیل شود می‌تواند تحولی در سیستم حمل و نقل زمینی و کاهش زمان سفر ایجاد کند.

 

دلیل جالب زنان افغانی برای اینکه چرا 5قدم از همسران‌شان عقب‌تر راه می‌روند!

خانم باربارا والترز كه از مجریان بسیار سرشناس تلویزیون های معتبر آمریكاست سالها پیش از شروع مبارزات آزادی طلبانه افغانستان داستانی مربوط به نقشهای جنسیتی در كابل تهیه كرد. در سفری كه به افغانستان داشت متوجه شده بود كه زنان همواره و بطور سنتی 5 قدم عقب تر از همسرانشان راه می‌روند.

 خانم والترز اخیرا نیز سفری به كابل داشت ملاحظه كرد كه هنوز هم زنان پشت سر همسران خود قدم بر می‌دارند و علی رغم كنار زدن رژیم طالبان، زنان شادمانه سنت قدیمی‌را پاس می‌دارند.

نتیجه اخلاقی این داستان: مهم نیست كه به چه زبانی حرف بزنید و یا به كجا بروید پشت سر هر مردی یك زن باهوش قرار دارد. 

این زن مستقیم به چشمان خانم والترز خیره شده و می‌گوید: بخاطر مین‌های زمینی!!

خانم والترز به یكی از این زنان نزدیك شده و می‌پرسد: چرا شما زنان اینقدر خوشحالید از اینكه سنت دیرین را كه زمانی برای از میان برداشتنش تلاش می‌كردید همچنان ادامه می‌دهید؟

طولاني‌ترين مسابقه فوتبال جهان

 بازيکنان دو تيم "کاستولد ال استارس" و "ال استارس" هندوستان براي ثبت نامشان در کتاب گينس 35 ساعت فوتبال بازي کردند.

اشخاص نادان چه كتاب‌هايي مي‌خوانند؟

کتاب‌ و کتاب‌خوانی همیشه رنگی زیبا، روشنفکرانه، مدرن و شیکان و پیکان ندارد.گاهی کتاب‌خوانی به نمودی از بدترین و زشت‌ترین نمایه‌های و نمونه‌های زندگی ما آدم‌ها تبدیل می‌شود.درک این نکته شاید برای برخی از کتاب‌پژوهان و کتاب‌خوانان جدی بدیهی بنماید، اما برای همان کسانی که آن دست کتاب‌ها را می‌خرند و می‌خوانند و دوست می‌دارند، سخت و ناشدنی است.
کتاب به هر حال کالاست و مشتری خودش را دارد.هر کالایی برای هر نوع مشتری هست و مشتری برای همه نوع کالایی هم یافت می‌شود.اجناس بنجل و دست دوم و زشت و به درد نخور بسیاری هست که مشتری پر و پا قرص دارند.قاعدهٔ بازار می‌گوید که برای هر کالایی مشتری هست.«گروهی این گروهی آن پسندند».این انکار نشدنی است.
اما کتاب هم از این جنس کالاهاست.کتاب‌هایی هست که متخصصان می‌خوانند.کتاب‌هایی هست که دانشجویان می‌خوانند.کتاب‌هایی داریم که زنان خانه‌دار می‌خوانند.کتاب‌هایی می‌شناسیم که دختران دبیرستانی دوست می‌دارند.کتاب‌هایی هم هست که سلیقه‌های کج و بی‌معیار می‌پسندند.کتاب‌هایی هم هست که احمق‌ها دوست می‌دارند.من این دسته کتاب‌ها را «کتاب‌های مزخرف» می‌نامم.

این کتاب‌ها را باید دقیقاً توصیف کرد تا معلوم شود که چیستند و چه کاری با آدم‌ها می‌کنند.اما احمق‌ها چه کتاب‌هایی دوست می‌دارند؟ شاید بهتر باشد اول این سؤال را جواب بدهیم.به گمان من، احمق‌ها کتاب‌هایی را دوست دارند که این ویژگی‌ها را داشته باشند:

۱.خواندن آن‌ کتاب‌ها این حس را به آنان ببخشد که مهم‌اند.به قدری مهم که از این دست کتاب‌ها می‌خوانند که کمتر کسی می‌شناسد.

۲.این کتاب‌ها نظریه‌پردازی می‌کنند، آن هم در سطحی که در دسترس هیچ علمی نیست.نظریه‌های غیر‌قابل نقض، ابطال‌نشدنی، شخصی و پرطمطراق.وقتی برای اولین بار چنین کتاب‌هایی را می‌خوانید، جا می‌خورید.از عمق و غرابت نظریه‌هایی که صادر می‌کنند و احکامی که برای حل همهٔ مسائل می‌دهند شگفت‌زده می‌شوید.با خود فکر می‌کنید: «چرا تا به حال چنین چیزی نشنیده بودم؟»؛ «چرا دانشمندان زودتر این کشف را علنی نکرده‌اند؟»؛ «چرا این کتاب‌ را به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه نمی‌کنند؟»… .ابتدا و البته در همان پنج دقیقهٔ اول این پرسش‌ها به ذهنتان خطور می‌کند.اما بعد کم‌کم داستان برایتان معلوم می‌شود.اما می‌توان به ضرس قاطع گفت: اگر در همان پنج یا با ارفاق ده دقیقهٔ اول نتوانید داستان را حدس بزنید، احتمالاً شما هم به جرگهٔ احمق‌ها پیوسته‌اید!

۳.این کتاب‌ها اغلب عنوان‌هایی احمقانه و گول‌زننده دارد: «چگونه ده روزه لاغر شویم؟»؛ «چرا فست‌فود؟»؛ «رنگ‌های عاشقانه»؛ «چگونه مردی را عاشق خود کنیم؟»؛ «راز سلامتی با گیاهخواری»؛ «رژیم آب‌درمانی همراه با بیست دستور‌العمل سلامتی»؛ «راز زندگی آنجلینا جولی»؛ «چرا داریوش رفیعی خودکشی کرد؟»؛ «۵۶۴ شیوهٔ هماغوشی»؛ «سردمزاجی زنان»؛ «چگونه زنی گرم‌مزاج داشته باشیم؟»؛ « بیایید ۷۳ روز چیزی نخوریم».

۴.این کتاب‌ها اغلب در شمارگان بالا منتشر می‌شوند و منبع مالی خوبی برای نویسنده و ناشر می‌شود که حدوداً تا هفت پشتشان را هم تأمین می‌کنند.

۵.این کتاب‌ها همیشه تا نیمه خوانده می‌شوند.هیچ احمقی حتی آن‌ها را تمام نمی‌کند.جای آن‌ها در قفسهٔ تنک کتابخانهٔ شخص احمق است و همیشه چند صفحه‌ای از آن‌ها بیشتر از صفحات دیگر خوانده شده یا به دیگران نشان داده شده‌اند.

۶.روی این کتاب‌ها اغلب عنوان‌های جالب توجه به نویسنده می‌دهند: دانشمند روسی؛ فضانورد چینی؛ مرتاض هندی؛ موبد آشورایا جینگ؛ برهمن تبتی؛ مخترع پوست گیاهی؛ فوق تخصص در غدد جنسی!

۷.این کتاب‌ها اغلب عکسی از نویسنده هم روی خود دارند.نویسنده در این عکس‌ها دارد به آسمان یا افق نامعلوم نگاه می‌کند یا کتاب بزرگی را باز کرده و دارد به آن نگاه می‌کند.

۸.کمی بعد از چاپ، این کتاب‌ها را در بساط حقیر دست‌فروشانی می‌بینید که کنار خیابان روی یک تکه گونی چیزهایی می‌فروشند.در کنار چند کتاب، با موضوعاتی مانند آموزش ویندوز ۹۸، پیوند دو گل، فالنامهٔ هندی، چند کالای دیگر هم وجود دارد: سرمه‌دان، تسبیح لاکی، دستگاه سوزن‌ نخ‌کن؛ سنجاق‌قفلی؛ یکی دو جفت کفش دست دوم زنانه و مردانه‌ متعلق به پنج دهه پیش، و دو دست دندان مصنوعی که معلوم نیست از دهان کدام مرده‌‌ای در‌آورده‌اند.

می‌توان به این فهرست نه چندان دلچسب باز هم افزود.اما به گمان نویسنده همین موارد برای شناخت کتاب‌هایی از این دست کفایت می‌کند.نویسندگانی که این کتاب‌ها را می‌نویسند، دست کم به هوای ثروت و شهرت و اهمیت این کار را می‌کنند و این خود دلیلی انسانی است.اما خوانندگانی که از این دست کتاب‌ها می‌خوانند، چه دلایل انسانی می‌توانند برای کار خود اقامه کنند؟ امید که روز‌به‌روز از شمار کتاب‌هایی که فقط احمق‌ها می‌خوانند کم شود.

خنديدن مثل ورزش كردن است

براساس يافته هاي يک پژوهش جديد، واکنش بدن افرادي که زياد و به طور مکرر مي خندند، مانند واكنشي است که در بدن افراد ورزشکار رخ مي دهد.